Espiritu :)

Proyekto ng isang mag-aaral at nakakataba ng puso na ako ang Protagonista ng papel niya :) Salamat...

Ang kanyang mga katanungan :

Saturday

Michael Arellano

• 1. Sino ang nagudyok at ano ang dahilan ng pagkuha ng iyong kurso?
• 2. Masasabi mo bang may mga matagumpay ka ng natamo sa iyong larangan ng trabaho?
• 3.Bakit niyo po naisipan ang pagpasok sa ganitong larangan ng trabaho?
• 4. Naranasan niyo po bang magbigay ng konsiderasyon sa mga estudyanteng babagsak
• 5.May pinagsisihan po ba kayo na bagay bago maging guro? Ano po iyon at bakit?
• 6. bakit sa MCU ang paaralang iyong napili?
• 7. Kung ika'y muling mabubuhay guro parin ba ang iyon nais na larangan ng trabaho?
  
  Ang aking kasagutan :
  
   1. Ang isa sa pinakamatalik kong kaibigan noong ako'y nasa kolehiyo ang nag-udyok sa akin na kunin ang kursong BSED EDUCATION. Naaalala ko pa noon umiiyak akong pumunta sa booth ng Education para magtanong tungkol sa kursong ito at pinapakalma nila ako't kinukumbinsi na maganda ang kursong iyon. Tapos ang ending, yung taong nagyayaya at nagkumbinsi sa akin para hindi kami magkahiwalay ay lumipat ng ibang kurso kaya lalo akong nalungkot sa pag-eenrol ko ng mag-isa kaya nung tinanong ako kung saan ako magpopokus ng pag-aaralan (Majorship) dahil ang nag-interbyu sa akin ay Tagapayo ng Kagawaran ng Filipino iyon na lamang ang kinuha ko kahit na alam kong mahusay ako sa Sipnayan (Math).
  
  2. (Magulo ang tanong hehehehe) Masasabi kong ako'y matagumpay sa larangang ito sa kadahilanang kahit na sa una ay hindi ko gusto ang kursong kinuha ko ay minahal ko ito dahil sa husay ng isang Propesor ko sa Major na naging inspirasyon ko at sa huli sa 99 na nagtapos sa aming batch ako lamang ang binigyang parangal at nagtapos ng may karangalan bilang Cum Laude.Sa ngayon marami pa akong gustong gawin tulad ng pagpapatuloy ng pag-aaral at maging Doktor ngunit sa tingin ko hindi matatawaran ang dedikasyon ko sa pagtuturo at husay na pinapakita ko
  
  3. Muli, impluwensya lamang ng isang matalik na kaibigan nunit kinaluna'y aking naibigan at labis na minahal.
  
  4. Oo naman.. nanay din kasi ako naaawa sa magulang at kapag napairal ko na ang aking puso lumalambot ako. Ngunit syempre bago ko sila ipasa paghihirapan nila iyon. Sa ngayon, mula sa isang pangyayari noong nakaraang taon napagtanto kong hindi dapat pinapairal ang puso kasi meron akong isang estudyante na ipinasa na labis kong pinagsisihin hanggang ngayon kaya dahil sa kanya pasensya na lamang ang mga estudyante ko ngayon... BAGSAK kung BAGSAK
  
  5. Siguro iyon ang hindi ko natupad ang pangarap ko na maging Certified Public Accountant pero masaya na ako bilang guro't di ko pinagsisihan na narito ako.
  
  6. Hahahahaha bakit nga ba???? Tulad ng pagiging guro mukhang sa paaralang ito ako naitadhana ng Diyos. Naalala ko pa noon pasok na rin ako sa isang paaralan at pipirma na lamang ako ng kontrata pero nung sinabihan ako ng kumare ko na may bakante sa MCU nag-apply pa rin ako ayun natanggap ako at mas pinili ko ito. Tapos may pagkakataon na rin na dapat nasa Public School na ako at pipirma na lang din pero nag-back-out ako. Siguro para talaga ako sa MCU hehehehe.
  
  7. Sa totoo hindi ko alam... kung ito pa rin ang itatadhana bakit hindi pero ipinagmamalaki kong guro ako, isang GURO NA MAY PUSO sa LARANGAN NG PAGTUTURO  :)
  
  
  Ang kanyang papel na ipinasa :
  
  
  

  ARELLANO, MICHAEL Q.

  EN 3B

  ESPIRITU

                         "Ang pagiging guro ay hindi isang propesyon ito ay bokasyon at pinakamalapit sa puso ng ating Panginoon." Ito ang karaniwang pagpapakahulugan ng mga pangalawa nating magulang sa paaralan sa tuwing sila'y tatanungin sa kanilang bokasyon Wika pa nga ng ilan sa kanila,walang pera sa pagtuturo, walang gurong yumayaman ngunit ang hindi matatawaran ay ang kayamanan nila sa pagmamahal ng kanilang mga mag-aaral.Kaya naman ikinalulugod kong ibahagi sa inyo ang ilan sa mga impormasyong aking nakalap sa isa sa maituturing kong pangalawang ina ng aking buhay.

                        "FueWeh" nangangahulugan itong mabuting espiritu samantalang ang protagonist ng aking papel ay tinatawag naming Mom WEH dahil sa inisyal ng kanyang pangalan (Wilma Evangelista Hermogenes) at mula dito ay masasabi kong nababagay din ang naturang katawagan sa kanya.

                        Nagkakilala kami noong ako ay nasa Mataas na Paaralan bagamat hindi ako kabilang sa kanyang seksyon na hinahawakan ay nagging malapit ako sa kanya.Mayroon akong mga alam tungkol sa kanya ngunit sa pakikipanayam kong ito lubusan kong nalaman kung papaano siya nagging guro. Hindi niya pinangarap na mapasok sa ganitong larangan,sabi pa nga niya pinagtatawanan niya ang mga kaklase niya na kukuha ng kursong ito pero kinain niya ang lahat ng kanyang sinabi ng madala siya rito. Wika nga niya tadhana niya marahil na magingg uro at kahit iniwan siya ng taong nagyaya sa kanya sa pagkuha ng kursong ito ay hindi naman niya pinagsisihan dahil minahal niya ito at siya ay nagtagumpay. Maging sa paaralang kanyang pinaglilingkuran ngayon sinasabi niya na tadahana rin ito ng Diyos sa kanya. Makailang ulit na siyang nagkaroon ng oportunidad sa ibang paaralan na higit siyang mapapaunlad sa kanyang pagiging guro (higit sa pinasyal na speto ) ay tinalikuran niya ito at sa ngayon siya ay nanatili roon upang ipagpapatuloy ang kanyang sinumpaang tungkulin. Marami pa siyang gusting gawin sa kanyang buhay, ang ipagpatuloy ang kanyang pag-aaral hanggang sa maging Doktor at maging ang pinangarap niyang kurso ay nais pa rin niyang tuparin kung mabibigyan ng pagkakataon.Nalaman ko tuloy na hindi natatapos ang pag-aaral ng mga guro sa pagkuha ng diploma sa kolehiyo kailangan nilang mag-aral pa  ng ilan ng taon. Higit na nakapukaw sa aking pansin ang huling katanungan ko sa kanya, hindi niya direktang sinagot pero alam kong itinadhana talaga siya sa amin na maging guro namin. Sabi nga niya "ipinagmamalaki kong guro ako, isang GURO NA MAY PUSO sa LARANGAN NG PAGTUTURO" kaya naman napakaswerte namin at nabigyan kami ng pagkakataon na makilala naming siya.
  
                                        Siya talaga si Fue WEH... mabuting espiritu na ipinadala sa amin ng Panginoon. Pakamahalin natin ang lahat ng ating mga nagging guro dahil kung hindi dahil sa kanila hindi makukupleto ang ating pagkatao. Salamat FUE WEH.