Martes, Oktubre 18, 2016

ASPEKTO NG PAG-IBIG: NAGMAHAL, NANANALIG, MAGPAPATAWAD



ASPEKTO NG PAG-IBIG: NAGMAHAL, NANANALIG, MAGPAPATAWAD

Ang pagsisimula kong ito ay isang pagtatapos
Ang pagtanggap kong ito ay isang paglimot
Ang pagbabahagi kong ito’y matagal ng pinagdamot
Papakawalan ang damdamin na ikinulong ng pag-iimbot
Magpapatawad kahit na ang nanakit umurong ang dilang nanlambot

Kung sadyang ang maling akala’y nakamamatay
Malamang marami sa atin ang matagal ng nakahimlay
Hindi ako na-friend-zone , na-fall o na-DTR kaya nalulumbay
Gusto ko lang magpatawad at napakatagal ko itong hinihintay
Nang ibinigay ang pagkakataon, hindi pa rin nagtagumpay
Sapagkat inaasam na kataga’y pinagkait niyang tunay

Upang maunawaan pakinggang mabuti ang aking pagsasalaysay
Isang pagbabalik-tanaw sa pag-ibig na inakalang panghabambuhay
Pagkapit sa pananalampatayang sa ninanasa’y magtatagumpay
Pagharap sa kinabukasang  punong-puno ng pag-asa at matiwasay…

PAGBABALIK-TANAW: NAGMAHAL

Ibinahagi mo sa akin ang iyong mundo
Pinakita mo ang natatago nitong paraiso
Noong una sadyang nakakalito
Kasi nang minsang lumalangoy ako
Sumisid at di namalayang napalayo
Paglutang ko nawala ka sayong pwesto
Napaluha tuloy ng isang baso
Pakiwari ko’y nalunod ang aking puso
Sa paghampas ng along nagdidiliryo
Lumitaw kang nakawak sa aking braso
Sabay bulong  “nandito lang ako”

Utak at puso ko noo’y nagkasundo
Pawa silang nakasisiguro
Na anomang ating pinaplano
Natitiyak na magkakatotoo

Pero ang pundasyon na ating binuo
Winasak ng napalakas na bagyo
Napasubsob ako’t napaupo
Naipit ang iyong mga paa’t hindi na ako naitayo
Dumilim ang paligid at nabalot ng aso
Hanggang sa tuluyan na itong gumuho

Dahil sa bakas na iniwan nito
Hindi man natin ginusto
Nagkusang magpakalayo-layo
Tinakpan ang tenga sa iyong kwento
Hinayaan ang mga luha na tumulo
Hinintay na ubanin ang bahagi mo sa aking puso…

Ito pa ang nagpahirap sa delubyong ito
Inampon na ako ng iyong mundo
Kaya’t di makaiwas na di pumarito
Bagama’t naitali na ang ating mga puso
Aaminin ko, presensya’y mo’y nagpapatuliro
Bumabalik ang huli nating pagtatagpo
Nabubuhay ang sakit at pagsiphayo
Hindi maunawaan at sadyang nalilito
Batid kong naibaon na ang damdamin sa nitso
Ngunit di pa rin nakalimot sa dulot na pagkabigo
Sa tuwing maghaharap ipinapalagay ka lamang na multo...


KASALUKUYAN: NANANALIG

Mahigit isang dekada na ang lumipas
Mukhang nainip na sa atin ang landas
Lagi tayong pinagtatagpo, lagi ring umiiwas
Dumating na rin marahil ang tamang oras
Upang magpatawad at maliwanagan ang utak
Subalit parang napipi at ayaw mag-usap
Humiram pa ng lakas sa alak bago pumutak
Nangamusta at nagtanong sa buhay na hinarap
Sabay sabing “Ikaw naman di ba ang naunang tumalikod at naghanap?”

Napahinto ang lahat at labis na nagulat
Hindi pa rin ako nagpatinag at nangusap
“Ilan taon na ba ang iyong mga anak?”
“Sampung taon, kasintada ng iyong paghuhudas.”
Isa-isang tumayo  ang mga kasama at nagsipaglayas
Sabay-sabay na gustong pumunta sa kasilyas
Hanggang sa dalawa kaming natira sa may salas
Katahimikan ng paligid ay kaniyang binasag
“Ako pala talaga ang naunang kumalas,
kalimutan na  lang natin ang nakalipas.”

Iniabot ang kamay bilang pagwawakas
Nagpaalam at ibiniling maayos na samin ang lahat
Sinundan nang tingin ang kaniyang paglalakad
Nanariwa ang panahong magkasama kami sa daang tinatahak
Tila iisa ang tumatakbo sa aming mga utak
Siya’y huminto, lumingon, kumaway na aking kinagulat
Tumulo ang luha ngunit nakangiting tumango sa kausap…

Hihintay kong salita’y di man lamang niya binigkas
Nanalig akong babanggitin sa ating pagwawakas
PATAWAD ang hangad ko sa aming paghaharap
Katahimikan ng puso ang inaasahang magiging katumbas
Ngunit di narinig kahit inudyukan na siya ng lahat….


HINAHARAP: MAGPAPATAWAD sapagkat MAY PAG-ASA

Sadyang napakahirap masaktan
Ngunit napagtanto ko sa aking karanasan
Hindi lahat ng nakapanakit, alam na sila’y may kasalanan
Kapag ganito ang sitwasyon, kapayapaan ng puso’y katatandaan
Dulot lang di’y kaguluhan ang pagkapit sa nakaraan

Sapagkat ang salitang “TAPOS NA” hindi lamang pinakinggan
Upang tuluyang bumitiw at pangyayari ay matuldukan
Gamitin din ang iba pang pandama upang mamulat sa katotohanan

Mata nati’y nagpapakita ng buhay na masaya,
            bagamat hindi na siya ang kasama
Labi’y nagpapalasap ng tamis ng mga panibagong alaala,
            nagpapawi ng asim at pakla na siyang may likha
Ilong na nagpaamoy ng halimuyak ng bulaklak mula sa bagong sinisinta,
            maging masangsang na amoy ngayo’y natitiis basta kapiling siya
Kamay na nagpapadamang mayroong kasanggga sa tuwina,
            hinding-hindi ka bibitiwan sa hirap man o ginhawa

Kaya sa iyo na hinintay kong humingi ng aking kapatawaran
Maluwag na ang puso kong tanggapin ang iyong pamamaraan
Sa muli nating pagtatagpo ay mayroong ng kapayapaan
Maibabalik na sa normal ang ating pagkukumustahan
Mga tao sa ating paligid ay hindi na rin mahihirapan
Makukuha na nating harapin ang isa’t isa ng walang ilangan
Higit sa lahat, sinarado na natin kwento ng ating pagmamahalan

 
Kahapon man ay dumilim,
naglaban  puti at itim
Kakapak pa rin ang bitwin
kahit pa nga makulimlim
kaya’t huwag maninimdim
araw ay lilitaw pa rin

Tingnan ang punong nakatindig
‘di halatang naliligalig 
kapag daho’y biglang nanginig
isa-isang nagsipagkabig
kawan ng ibong umaawit
lilipad ng magkakalapit
payapang puso ang papalit
liliwanag maging ang isip
matapos na sila’y marinig

Itong buhay ay  mahabang paglalakbay
May dumarating upang magbigay saysay
Ang ilan ay maaaring magpalumbay
Ngunit ang mahalagang matira’y tunay
Na siyang makakapiling  habambuhay

Ito ay lahok sa sa Saranggola Blog Awards 8 www.sba.ph.

\






1 komento:

  1. Kalahok sa Saranggola Blog Awards 8
    http://dayangdunya.blogspot.com/2016/10/aspekto-ng-pag-ibig-nagmahal-nananalig.html#links

    TumugonBurahin